Opowiem Wam o moim śnie

Rzadko śnię, a jeżeli już, to historie, które mi się przydarzają raczej nie są wyszukane i nie zostają w głowie na dłużej. Ta jest troszkę inna…

Każdy, kto choć raz w swoim życiu otarł się o sen wie, że zostaje wówczas rzucony w bliżej nieokreślonym czasie w jakieś miejsce akcji, po czym brutalnie wyciągnięty, zazwyczaj wtenczas, kiedy sprawy przybierają niepożądany obrót (mówiąc wprost – odkąd tylko pamiętam, w moim przypadku zawsze był to moment nieuchronnej śmierci).

Paradoksy Niewiary

W życiu każdego człowieka przychodzi moment na zadanie sobie pytań o swoją naturę, człowieczeństwo, drogę do przebycia…

Czy da się podejść do tych kwestii racjonalnie, kierując samym rozumem? I tak, i nie. Z pewnością zbyt często rezygnujemy z możliwości poznawczych naszego mózgu i pochopnie odrzucamy logiczne myślenie na rzecz ślepej wiary. Faktem jest, że tylko użycie tych dwóch skrzydeł (rozumu i wiary), jak pisał św. Jan Paweł II, da nam możliwość kontemplacji prawdy.

Gdzie kończy się rozum, tam zaczyna się wiara?

Pomyśl, a zaczniesz wierzyć…

Niewiara jest paradoksem!